پنج اختراع مصر باستان که هنوز از آنها استفاده می‌کنیم!
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۱۸۲۵۱
فرارو- مصریان باستان یکی از قدیمی‌ترین و طولانی‌ترین تمدن‌های جهان بودند و قرن‌هاست که مورخان حرفه‌ای و آماتور را مجذوب خود ساخته اند. میراث فیزیکی آنان صد‌ها اهرام در مصر و سودان و هم چنین معابد و گورستان‌های پیچیده در امتداد رودخانه نیل را شامل می‌شوند.
به گزارش فرارو به نقل از میدل ایست آی؛ بقایای مومیایی شده و گورخانه هم چنان در سرتاسر مصر یافت می‌شود که سرنخ‌های جدیدی در مورد نحوه زندگی افراد باستان ارائه می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته سایر اختراعات مصری کم‌تر شناخته شده هنوز بر نحوه زندگی امروزه ما تاثیر می‌گذارند.
در ادامه به پنج اختراع مصر باستان نگاهی خواهیم انداخت:
۱-پاپیروس (و احتمالا کاغذ)گیاه پاپیروس همه کاره دارای قسمت‌هایی است که می‌توان آن را خورد و سابقه‌ای دارد که می‌توان از آن برای ساخت قایق استفاده کرد و اولین سطوح نوشتاری نیز از آن تهیه شده بود.
پاپیروس به عنوان ماده‌ای ضخیم‌تر از کاغذ در اوایل سال ۲۹۰۰ پیش از میلاد مسیح مورد استفاده قرار گرفت که آن را بسیار قدیمی‌تر از کاغذی کرده بود که در فاصله سال‌های ۲۰۶ پیش از میلاد مسیح تا ۲۲۰ پس از میلاد مسیح توسط سلسله چینی هان مورد استفاده قرار می‌گرفت.
علیرغم آن که اختراع کاغذ به چینی‌ها نسبت داده شده برخی از محققان بر این باورند که مصری‌ها عامل اصلی سوق پیدا کردن آنان به سوی این اختراع بوده باشند. "پیر تاله" مصر شناس در سال ۲۰۱۱ میلادی حین کاوش باستان شناسی در عین سوخنا انباری از اسناد پاپیروسی را کشف کرد.
موارد کشف شده دفترچه‌های گزارشی را شامل می‌شدند که جزئیات ساختمان هرم بزرگ جیزه را نشان می‌داد. هم چنین، یک مجله نوشته شده توسط یک مقام رسمی به نام مرر کشف شده بود که مسئول خدمه‌ای متشکل از ۲۰۰ مرد بوده مردانی که احتمالا به عنوان پیک و نامه رسان کار می‌کردند.
پاپیروس و کاغذ در حالی که از نظر فیزیکی مشابه هستند روش‌های تولید متفاوتی دارند. پاپیروس با پوشاندن برش‌های نازک بریده شده از گیاه پاپیروس در خطوط افقی و عمودی و سپس فشار دادن آن خطوط به یکدیگر ساخته می‌شود. کاغذ با شکستن فیبر گیاهی و تبدیل آن به خمیر و سپس فشار دادن آن و تبدیل به ورقه‌های نازک ساخته می‌شود. پاپیروس هنوز توسط مصری‌ها تولید می‌شود و امیدوارند این هنر باستانی را زنده نگه دارند.
۲- جوهرامروزه نوشتن با جوهر تقریبا امری معمول و شهودی به نظر می‌رسد، اما کاتبان در دنیای باستان با خراش دادن متن بر روی لوح‌های گلی یا مومی می‌نوشتند. این مصریان باستان بودند که زمانی که متوجه شدند ایجاد علامت با جوهر روش موثرتری برای یادداشت ایده‌ها است برای اولین بار این سنت را زیر پا گذاشتند.
این پیشرفتی مهم بود، زیرا به مقام‌ها و بازرگانان اجازه می‌داد سوابق کارآمدی از حساب‌ها را نگه دارند و کاهنان بتوانند دعا‌ها و مناسک مذهبی را مستند کنند. محققان بر این باورند که مصریان باستان جوهر را تقریبا هم دوره با چینی‌ها یعنی ۴۵۰۰ سال پیش از طریق مخلوط کردن موم زنبور عسل و دوده اختراع کردند.
دانشمندان با مطالعه یک سند پاپیروسی ۲۰۰۰ ساله نیز دریافتند که مس به جوهر مصری اضافه شده است. مواد طبیعی دیگری از جمله آهن، کوارتز و مالاکیت نیز برای تولید جوهر‌های رنگی مختلف که به منظور نشان دادن اسناد مقدس مورد استفاده قرار می‌گرفت اضافه شدند.
۳- لوازم آرایشیرنگدانهها و رنگ‌ها نه تنها در نوشتن مورد استفاده قرار می‌گرفتند بلکه به مصریان باستان کمک می‌کردند تا خود را زیبا کنند. باستان شناسان اولین میک آپ و استفاده از لوازم آرایش را دارای سابقه‌ای به قدمت ۶ هزار سال پیش در مصر می‌دانند و باور دارند که آرایش بدون در نظر گرفتن طبقه اجتماعی و جنسیت افراد انجام می‌شد. معروف‌ترین تصویر آرایش مصری را می‌توان روی نیم تنه نفرتیتی ملکه افسانه‌ای مصر باستان یافت که به وضوح او را با خط چشم به تصویر می‌کشد.
سرمه برای چشم استفاده می‌شد و با استفاده از دوده و گالِن ساخته می‌شد که به عنوان سولفید سرب نیز شناخته می‌شود. با این وجود، سرمه تنها برای زیبایی چشم‌ها استفاده نمی‌شد. در آن زمان تصور می‌شد که سرمه چشم‌ها را تمیز نگه می‌دارد، بینایی را بهبود می‌بخشد و چشم بد را دفع می‌کند. مصریان باستان اغلب چشمان خود را با سایه چشم سبز تزئین می‌کردند تا درشت‌تر به نظر برسند.
رنگ این رنگدانه از ترکیب مالاکیت و چربی حیوانی به دست می‌آمد و با ابزاری از عاج، استخوان یا چوب به دقت مورد استفاده قرار می‌گرفت. چربی حیوانی نیز یک عنصر کلیدی در بسیاری از محصولات دیگر بود. برای مثال، مصریان باستان با افزودن چربی به اخرای قرمز رژ لب و رژگونه درست می‌کردند. هم چنین، عطر مخلوط با چربی حیوانی ماندگاری بیشتری داشت. روغن‌های معطر و عطر‌های ساخته شده با رزین‌های طبیعی و گیاهانی مانند آویشن، بابونه و اسطوخودوس نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
۴- خمیر دندانغذاهای مصر باستان به دلیل فرآیند‌های اولیه آسیاب کردن اغلب حاوی شن یا ماسه بودند و این می‌توانست به دندان‌ها و لثه‌ها آسیب برساند. در نتیجه، مصریان خمیر دندانی را اختراع کردند که از موادی از جمله خاکستر، پوسته تخم مرغ آسیاب شده و گاهی حتی سُم گاو ساخته شده بود.
ترکیبات دیگر افزوده شده شامل نمک سنگ، گل زنبق خشک و نعناع بود که برای افزایش طراوت مورد استفاده قرار می‌گرفتند. هنگامی که پودر با آب مخلوط می‌شد خمیری شکل می‌گرفت که با استفاده از نوک انگشت روی دندان‌ها و گاهی اوقات لثه‌ها قرار می‌گرفت. در سال ۲۰۰۳ میلادی متصدیان کتابخانه ملی در وین با دستور العمل‌هایی برای خمیردندان در اسناد پاپیروس مواجه شدند که شامل مدخل‌هایی در مورد نحوه تمیز کردن دندان‌ها بود.
پاپیروس ایبرس که قدمت آن به قرن شانزدهم پیش از میلاد مسیح می‌رسد ۱۱ راه حل برای درمان انواع مشکلات دندانی از جمله لق شدن دندان‌ها را فهرست می‌کند. در آن زمان پر کردن دندان با استفاده از مخلوطی از جو آسیاب شده، عسل و اخرای زرد انجام می‌شد که دومی به عنوان یک عامل ضد عفونی کننده عمل می‌کند.
۵- ژل موچربی حیوانی نه تنها یکی از وسایل پایه‌ای محبوب برای آرایش (میک آپ) بود بلکه به سر‌های مصری باستان نیز راه یافت جایی که به عنوان نسخه اولیه ژل مو استفاده می‌شد. مصریان باستان دوست داشتند مو‌های خود را با مُدهای مختلف آن زمان شکل دهند از مدل‌های بلندتر با اکستنشن مو گرفته تا سر‌های تراشیده شده با تیغه‌های سنگی. در آن زمان افراد ثروتمند اغلب کلاه گیس بر سر می‌گذاشتند.
در مطالعه دانشگاه منچستر که در آن از ۱۸ مومیایی نمونه برداری شده بود مشخص شد که مصری‌ها از ماده‌ای شبیه چربی استفاده می‌کردند تا اطمینان حاصل کنند که مدل مو‌های شان در زندگی و مرگ همان طور که می‌خواستند باقی بماند. اگرچه در متون و هنر مصری هیچ اشاره‌ای به استفاده از محصولات مو نشده است کلاه گیس‌ها با موم زنبور عسل پوشانده شده بودند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: مصر باستان مورد استفاده قرار می گرفت مصریان باستان میلاد مسیح چربی حیوانی مصر باستان دندان ها آن زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۱۸۲۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) شکنجه تکان‌دهنده زنان به شیوه «مافیا‌های ایتالیایی»
باستان‌شناسان در فرانسه بقایای دو زن متعلق به عصر ماقبل‌تاریخ را یافته‌اند که گمان می‌رود به شیوه‌ای نظیر گروه‌های مافیایی در ایتالیا شکنجه شده و به قتل رسیده باشند.
به گزارش یورو نیوز؛ محققان تصور می‌کنند این زنان از طریق خفگی با بند و با استفاده از طنابی که مچ پا‌های آنها را به گردنشان می‌بست جان خود را از دست داده‌اند. این شیوه قرارگیری بدن، منجر به کمبود اکسیژن و مرگ فرد بر اثر خفگی می‌شود.
گروه‌های مافیایی در ایتالیا گاهی اوقات از این روش شکنجه، که به عنوان «اینکاپرتامنتو» شناخته می‌شود، برای مجازات افرادی که تصور می‌شود خائن هستند استفاده می‌کنند.
بقایای کشف شده از زنان قربانی مراسم آئینی
نویسندگان این مطالعه می‌گویند: «کشتن افراد از طریق خفه کردن به عنوان نوعی خودکشی نمادین تعبیر شده است، زیرا این خود فرد است که باعث خفگی خودش می‌شود.»
باستان‌شناسان همچنین بقایای زن سومی را در موقعیت دفن معمولی در همان نزدیکی پیدا کرده‌اند که گمان می‌رود زنده به گور شده باشد.
اسکلت این زنان در مکانی واقع در نزدیکی شهر «سن‌پل تروا شتو» در دره رون فرانسه پیدا شده‌اند و گمان می‌رود بین ۳۵۰۰ تا چهار هزار سال قبل از میلاد در ترتیبی مطابق با آئین انقلاب تابستانی و زمستانی در جوامع کشاورزی اولیه دفن شده باشند.
باستان‌شناسان با اشاره به وجود شیوه‌های مشابه در تمدن اینکا‌ها در آمریکای جنوبی می‌گویند این قتل‌ها می‌تواند بخشی از اعتقادات آئینی باشد که در آنها قربانی کردن یک انسان می‌تواند برداشت خوب محصول و امنیت غذایی را تضمین کند.
اریک کروزی، انسان‌شناس زیست‌شناختی در دانشگاه پل ساباتیر تولوز و یکی از نویسندگان مقاله، در این باره گفت: «همواره این ایده وجود داشته است که قرار دادن یک فرد در شرایط احتضار و مرگ موجب رشد محصولات خواهد شد.»
همزمان تفاسیر دیگر به این اعتقاد کهن اشاره دارند که در جوامع باستانی «مأموران بردگان، خدمتکاران، بستگان، همسران یا دیگر افراد طبقه پایین را می‌کشتند تا اربابان و افراد مافوق اجتماعی یا خویشاوندان خود را در زندگی پس از مرگ همراهی کنند.»
تصور می‌شود این زنان با استفاده از طناب در وضعیت خفگی قرار گرفته‌اند
بنابر مشاهدات باستان‌شناسان، «دست و پا‌های یکی از زنان به حالت خمیده از پشت بسته شده و قطعه‌ای از سنگ آسیاب را روی جمجمه‌اش قرار داده شده بود». به گفته آنان، سنگ آسیاب در جوامع باستان نماد کشاورزی و برداشت محصول محسوب می‌شده است.
یکی دیگر از زنان در وضعیت «دمر» قرار داشت و زانوهایش خم شده بود، «در حالی که گردنش روی قفسه سینه» زن اول قرار داشت و دو تکه سنگ آسیاب به صورت افقی روی پشتش قرار داده شده بود.
گمان می‌رود که این شیوه شکنجه باعث شده تا زن اول در نتیجه فشار حاصل از وزن زن دوم روی گردنش به حال خفگی بیافتد، در حالی که زن دوم نیز به خاطر وضع قرارگیری بدنش دچار مشکل شده و احتمالاً به خاطر ایست قلبی جان سپرده است.
این مطالعه می‌گوید خفه‌کردن از این طریق ممکن است در طول دوران نوسنگی یا اواخر عصر حجر به یک عمل رایج مرتبط با مراسم و مکان‌های آئینی تبدیل شده باشد.
اسکلت‌های کشف‌شده در دیگر مکان‌های حفاری باستان‌شناسی در سراسر اروپا در یک بازه زمانی دو هزار ساله نشان می‌دهد که ۲۰ مورد احتمالی دیگر از قتل‌های آئینی از طریق مشابه «خودخفگی» در ۱۴ مکان مختلف وجود دارد. در سایر مکان‌ها، بقایای اجساد مردان و کودکان نیز پیدا شده است.
پژوهشگران معتقدند که این آئین‌ها احتمالاً بیش از این رواج داشته است، با این حال در شرایط حاضر اطلاعات کافی در مورد اسکلت‌های سایر مکان‌های باستان‌شناسی برای نتیجه‌گیری دقیق وجود ندارد.
اولین نمونه از این روش کشتن در یک محوطه باستان‌شناسی میان‌سنگی کشف شده است که قدمت آن به حدود ۵۴۰۰ تا ۴۸۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد.
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Science Advances» منتشر شده است.
منبع: عصر ایران
tags # تاریخ جهان ، ایتالیا سایر اخبار
تعطیلی مدارس شهرستان زرند در روز چهارشنبه